Αρχηγός της οικογένειας των χάλκινων (brass) πνευστών είναι χωρίς αμφιβολία η τρομπέτα. 
Η τρομπέτα είναι αερόφωνο μουσικό όργανο, με μεταλλικό επιστόμιο σε σχήμα κούπας.
Στην αρχική μορφή της, ως σάλπιγγα, από τους αρχαίους Έλληνες, ήταν γνωστή στους Αιγυπτίους, στους Εβραίους και τους Ρωμαίους, φτιαγμένη αρχικά από ξύλο, αργότερα από μέταλλο (μπρούντζο, ασήμι) και τέλος (όπως και σήμερα) από χαλκό. Στις αρχές του 19ου αιώνα εισήχθησαν τα έμβολα, που επέτρεπαν την εκτέλεση όλων των χρωματικών ήχων μιας κλίμακας. Γύρω στα 1830, καθιερώνεται η τρομπέτα με τρία πιστόνια που χρησιμοποιούμε και σήμερα και η οποία μπορεί να αποδώσει όλη τη χρωματική σκάλα, αλλά και τρίλιες που την εποχή μπαρόκ παράγονταν μονάχα με ταχύτατες και δυσκολότατες κινήσεις των χειλιών του μουσικού.
Στρατιωτικό, μουσικό όργανο, αρχικά, εισήχθη στην ορχήστρα στις αρχές του 17ου αιώνα, όμως περισσότερο γνωστή έγινε στη διάρκεια του 19ου αιώνα. Έχει διαπεραστική και λαμπερή τονική χροιά και μεγάλες τεχνικές δυνατότητες. Η ανάπτυξη της δεξιοτεχνικής τεχνικής της τρομπέτας έχει κάνει πολλούς συνθέτες να τη χρησιμοποιήσουν ως μελωδικό όργανο ίδιας ευκινησίας με τα ξύλινα πνευστά και έτσι η τρομπέτα θεωρείται σήμερα δημοφιλέστατο όργανο ορχήστρας και συγκροτήματος, ιδίως στην παραδοσιακή μουσική της Μακεδονίας, καθώς και τη μουσική τζαζ και σκα.
Η τρομπέτα ανήκει στα όργανα της συμφωνικής ορχήστρας από πάρα πολλά χρόνια, αλλά είναι δημοφιλέστατο όργανο και στο χώρο της τζάζ. Οι γνωστότεροι συνθέτες που έγραψαν έργα για το όργανο αυτό είναι οι:Strauss, Saint- Saëns, Stravinsky,Wagner κ.α.
